ازن درگل وگیاه وصنعت کشاورزی

استفاده از ازن در کشاورزی پيشرفته امروزی يک عامل حياتی و مفيد محسوب می­گردد و دارای اثرات سود بخش زيادی می باشد. برخی کاربردهای سيستم ازناسيون در کشاورزی عبارتند از:

۱- استفاده از ازن در سرعت رشد و افزايش عملکرد يکسری از محصولات کشاورزی شامل گوجه فرنگی، گندم، توت فرنگی، کلم بروکلی، صيفی جات و …

۲- استفاده از ازن در بهبود و تيمار خاک های کشاورزی و جايگزين مناسب متيل برمايد.

۳- افزايش کيفيت محصولات گلخانه اي و گل ها با استفاده از ازن و افزايش طول عمر نگهداری گل هاي زينتی.

۴- استفاده از ازن به جای قارچ کش های شيميايی در کشاورزی.

۵- استفاده از ازن در از بين بردن انگل خاک.

۶- استفاده از ازن بعنوان علف کش در کشاورزی.

۷- کاهش مصرف کود.

۸- کنترل علف های هرز.

۹- تصفيه فاضلاب در فرآيند آب کشاورزی.

ميوه، سبزی و صيفی، بخصوص انواع ريشه ای آنها مانند هويج که در مجاورت مستقيم با خاک و کودهای آلی و حيوانی هستند و يا ميوه هايي مانند توت فرنگی که در نزديکی سطح زمين رشد می کنند احتمال آلودگی بيشتری دارند. بنابراين ضدعفونی اين گونه محصولات از اهميت بيشتری برخوردار است.ازن يک گاز طبيعی است و به عنوان عامل پالايش طبيعی استف

اده می شود که محيط را از آلودگی های طبيعی و غير طبيعی مبرا می سازد.
ازن هيچ اثر سمی بر روی محصولات ندارد و سرطان زا نيست؛ نيمه عمر آن در حالت گازی تا ۲۴ ساعت می رسد که برای از بين بردن پاتوژن هايي که بوسيله هوا منتقل می شوند قابل توجه است. ازن در کنترل و کاهش پاتوژن

ها روی محصولات غذايي تازه از جمله ميوه ها و سبزيجات، ماهی و گوشت  نيز به کار می رود.  باکتری ها، ويروس ها، کپک ها و موجودات تک سلولی ديگر که بر روی محصولات، ضايعاتی را بوجود    می آورند را نيز می توان با ازن که مطمئن و طبيعی است از بين برد. ازن در صنعت از ديگر مواد برای مصرف کننده و کارکنان، امنيت و ايمنی بيشتری دارد و در کنترل باکتری ها خيلی کارآمد و موثر است.

مزايای استفاده از ازن در کشاورزی:

۱- قوی ترين اکسید کننده در دسترس مي باشد.

۲- موجب نابودی و غير فعال شدن ميکرو ارگانسيم ها می گردد.

۳- ازن دوازده بار انحلال پذيرتر از اکسيژن در آب می باشد.

۴- به آسانی از ميان لايه های خاک عبور می کند.

۶- اسيد هوميک خاک را اکسيد می کند.

۷- قادر است کود مورد نياز گياه را اکسيد کرده و به راحتی در اختيار گياه قرار دهد.

۸- ترکيبات پيچيده آلی موجود در خاک را به دی اکسيد کربن و يا مولکول هايی با سميت کمتر تبديل می کند.

۹- پس از انجام واکنش ها، باقی مانده مضر به جا نمی گذارد.

۱۰- با انجام عمل ازناسيون، باقی مانده ازن تبديل به اکسيژن می گردد که موجب بالا رفتن ميزان اکسيژن در دسترس ريشه شده و باعث طراوت گياه می گردد.